Grota Komonieckiego

Jaskinia Komonieckiego leży na wysokości ok. 700 m n.p.m. w obszarze źródłowym potoku Dusica, na zachodnich zboczach tzw. Pośredniego Gronia. Nazwę swoją wzięła od nazwiska wójta żywieckiego, żyjącego w latach 1658-1728, który opisał ją w swym Dziejopisie Żywieckim. Informacja o niej w przewodnikach pojawiła się dopiero w 1983 r., co jest dosyć dziwne biorąc pod uwagę fakt, że to największa jaskinia w Beskidzie Małym. Jest to w zasadzie niecka skalna ukryta pod płaskim głazem o powierzchni ok 180 m2. Tą formację skalną można zwiedzać bez zbędnego przygotowania, bowiem jest wysoka na prawie 2 m i sięga 12 metrów w głąb stoku. Od 1993 r. grota ta jest pomnikiem przyrody nieożywionej.

Schodząc kilkadziesiąt metrów wzdłuż potoku dochodzi się do progu skalnego, który tworzy ok. 5-metrowy wodospad Dusicy zwany czasem Dusiołkiem, wyglądający szczególnie efektownie po obfitszych opadach deszczu.