Nosal

Nosal (1206 m n.p.m.) – wzniesienie reglowe w Tatrach Zachodnich nad Kuźnicami, między Doliną Bystrej a Doliną Olczyską. Nazwa góry pochodzi od kształtu skał od północno-zachodniej strony, przypominających nos.

Stanowi zakończenie północno-wschodniej grani Kasprowego Wierchu. Północnymi podnóżami Nosala przebiega granica między Tatrami a Rowem Podtatrzańskim (a dokładniej jego częścią zwaną Rowem Zakopiańskim). Od południowej strony Nosalowa Przełęcz (1102 m) oddziela go od zalesionego Nieboraka.

Zbudowany jest wyłącznie ze skał osadowych – wapieni i dolomitów z środkowego triasu. Największe ściany wznoszą się od strony zachodniej. Od strony wschodniej znajduje się dużo mniejszy pas skał Pióro. Poza tym jest całkowicie zalesiony. Oprócz pospolitego w Tatrach świerka występują tutaj buki, sosny zwyczajne, a nawet sztucznie wprowadzona sosna czarna. Od strony północno-zachodniej oraz zachodniej z wierzchołka opada strome urwisko. Zdarzały się na nim wypadki śmiertelne, szczególnie wśród poszukiwaczy szarotek, turnie te były też wybierane przez samobójców.

Na skałach ciekawa flora roślin wapieniolubnych, m.in. rośnie tu szarotka alpejska, pierwiosnek łyszczak. Występują też rzadkie w Polsce storczyki: dwulistnik muszy i wyblin jednolistny^[1]. Z rzadkich zwierząt żyje ryś, jeleń, puchacz.

Nosal jest popularny wśród turystów i narciarzy. Na zalesionym północnym stoku znajduje się Centrum narciarskie Nosal z kilkoma wyciągami. Od górnej stacji wyciągu prowadzi też nartostrada przez Nosalową Przełęcz do Kuźnic. Z wierzchołka, mimo że niewysokiego, roztaczają się ciekawe widoki na Czerwone Wierchy, Giewont, rejon Doliny Bystrej oraz granitowe szczyty wznoszące się ponad Doliną Gąsienicową i Doliną Pańszczyca.

Był też popularny wśród taterników. W jego zachodnich, opadających do Doliny Bystrej ścianach znajduje się około 30 dróg wspinaczkowych. Trenowali na nich również ratownicy TOPR. Jednakże Tatrzański Park Narodowy zakazał tutaj wspinaczki.

zródło: wikipedia