Zamek został tutaj wzniesiony w okresie Polski dzielnicowej. Był on warownią typu górskiego, włączoną w system obronny Krakowa. Najstarszą częścią zamku była przypuszczalnie baszta, która obecnie jest główną atrakcją turystyczną.
W XVI w. zamek przebudowano w stylu renesansowym. Za panowania Kazimierza Jagiellończyka mieściła się tutaj akademia dla synów królewskich, kształcących się pod okiem Jana Długosza. W 1655 r. miasto z zamkiem zostały zniszczone w trakcie potopu szwedzkiego, a dwa lata później przez Rakoczego. Próbę odbudowy warowni rozpoczął wówczas starosta Michał Jordan.
W 1786 r. ziemie dobczyckie znalazły się pod panowanie austriackim. Kilka lat później starostwo wystawiono na sprzedaż. Nowi właściciele z materiału rozbiórkowego wznieśli w latach 1828-1834 kościół na Starym Mieście. Ponadto materiał ten był również wywożony do Krakowa do budowy wałów wiślanych.
Obecnie w zrekonstruowanej części zamku znajduje się Muzeum Regionalne PTTK im. Władysława Kowalskiego.
Najcenniejszym zabytkiem Dobczyc są jednak XIV i XV-wieczne mury obronne. Są one unikalnym dziedzictwem kulturowym. Za czasów swej świetności miały ok. 700 m długości i 1,5 m szerokości. Niestety podczas potopu szwedzkiego ucierpiały zarówno obwarowania jak i samo miasto na wzgórzu. Do dziś w najlepszym stanie pozostał 60-metrowy fragment murów z ruinami baszty i bramą wjazdową, w której ścianę wmurowano tablicę pamiątkową z okazji 600-lecia lokacji miasta.
Adres:
Skansen drewnianego budownictwa ludowego w Dobczycach
ul. Podgórska 1 (Zamek),
32-410 Dobczyce
PL
EN
DE