Trasa z Rabki Zdrój do Schroniska na Turbaczu

Turbacz – najwyższy szczyt Gorców, znajdujący się w centralnym punkcie tego pasma i tworzący potężny rozróg. Według większości źródeł ma wysokość 1310 m n.p.m. ( ale niektóre podają 1315 m). Zbudowany jest z fliszu karpackiego.

Z Turbacza odbiega siedem górskich grzbietów:

• Pasmo Gorca we wschodnim kierunku. Od pasma tego na Kiczorze odgałęzia się boczny grzbiet, który poprzez Przełęcz Knurowską przechodzi w długie Pasmo Lubania
• grzbiet Mostownicy i Kudłonia w północno-wschodnim kierunku
• grzbiet Turbaczyka w północnym kierunku
• grzbiet Suchego Gronia w północno-zachodnim kierunku
• grzbiet Obidowca ciągnący się na zachód do Przełęczy Sieniawskiej
• grzbiet Średniego Wierchu, również w zachodnim kierunku
• grzbiet Bukowiny Obidowskiej w południowo-zachodnim kierunku. Odgałęzia się od niego grzbiet Bukowiny Waksmundzkiej

Sam wierzchołek Turbacza znajduje się poza Gorczańskim Parkiem Narodowym, którego granica przebiega nieco po zachodniej, oraz po północnej stronie szczytu.

Sam szczyt Turbacza niczym nie wyróżnia się w dużej, szczytowej kopule. Otoczony jest gęstym lasem świerkowym, przez co pozbawiony jest widoków. Stoi na nim kamienny obelisk oraz żelazny krzyż z datami 1945–1985. Dawniej jednak wierzchołek był bezleśny i rozciągały się z niego szerokie widoki. W 1832 można było przez lunetę zobaczyć Kraków. Dla większości turystów nazwa Turbacz kojarzy się ze stojącym na rozległej polanie Wolnica (część Hali Długiej) budynkiem schroniska PTTK na Turbaczu (stąd już można podziwiać rozległe panoramy).
Stoki Turbacza były w czasie II wojny światowej i po jej zakończeniu świadkiem wielu walk partyzanckich. Tutaj swoje kryjówki miały oddziały AK, a schronisko było ważnym miejscem kontaktowym i azylem dla ukrywających się patriotów. Najbardziej znana jest, związana ściśle z Turbaczem, postać Józefa Kurasia, ps. Orzeł, a potem ps. Ogień, legendarnego partyzanta i dowódcy walczącego najpierw przeciwko Niemcom, a potem radzieckim komunistom.

Źródło: Wikipedia

Czerwony szlak stanowi fragment Głównego Szlaku Beskidzkiego. Wędrówkę rozpoczyna się koło stacji PKP w Rabce, następnie przechodzi się przez centrum miasta, uzdrowisko i część sanatoryjną. Tu mija się szlak zielony i żółty. Wychodzi się z miasta i łagodnie wspina na szczyt o nazwie Tatarów (710 m) z ładną panoramą na Rabkę-Zdrój. Od tego momentu rozpoczyna się ostrzejsze podejście na szczyt Maciejowej (815 m), gdzie są wyciągi orczykowe i szlak czarny (którym można zawrócić do Rabki-Zdroju). Na pobliskie polanie Przysłop znajduje się bacówka PTTK, gdzie można odpocząć przed dalszą wędrówką, a także podziwiać panoramy Babiej Góry, Tatr oraz Podhala. Dalej trasa prowadzi lasem przez Jaworzynę Ponicką (995 m), Przełęcz Pośrednią (tu dochodzi szlak żółty) na Stare Wierchy, gdzie mieści się schronisko PTTK. Jest to ważny węzeł szlaków turystycznych m.in. niebieskiego, zielonego (tym można dojść do Nowego Targu-Kowańca) i żółtego (do Olszówki). Szlak czerwony prowadzi jednak dalej przez szczyt Groników (1027 m) na Obidowiec (1106 m; stad zielony szlak odbiega do Koninek), do granicy Gorczańskiego Parku Narodowego. Dalej idzie się w kierunku południowo-wschodnim na Turbacz (1310 m) – najwyższy szczyt Gorców, dochodząc do schroniska PTTK im. Władysława Orkana.

Foto: Jerzy Opioła